Martin Luther

Martin Luther (10 November 1483 – 18 Februarie 1546) was 'n Duitse teoloog, Augustynse monnik en kerkhervormer. Sy leringe het as inspirasie vir die Hervorming gedien en het grondige invloede op die Lutherse en Protestantse tradisies uitgeoefen.

Tomus secundus omnium operum, 1562

Aanhalings

• Vir 'n lang tyd het ek [in die klooster] op 'n dwaalweg beland sonder om te weet waarheen ek my moet begewe. Sekerlik het ek iets geweet, maar ek het nie geweet wat dit was totdat ek by die teks in Romeine 1:17 uitgekom het nie, ‘Hy wat deur geloof regverdig is, sal lewe.’ Daardie teks het my ondersteun. Daarin het ek gesien watter regverdigheid Paulus van gepraat het. Vroeër in die teks het ek gelees ‘regverdigheid.’ Ek het hierdie abstrakte ‘regverdigheid’ met die konkrete ‘regverdige Een’ in verband gebring en het van my saak seker geword. Ek het geleer om te onderskei tussen die regverdigheid van die wet en die regverdigheid van die evangelie. Tevore het niks my ontbreek nie behalwe dat ek geen onderskeid getref het tussen die wet en die evangelie nie. Ek het albei as een en dieselde beskou en aanvaar dat daar geen verskil was tussen Christus en Moses nie, buiten die tye waarin hulle geleef het en hul grade van perfeksie nie. Maar toe ek die juiste onderskeid ontdek – naamlik, dat die wet een ding is en die evangelie 'n ander – het ek myself vrygestel.
  • Bespreking van Luther se toringervaring, aangehaal uit Luther's Works, Volume 54, p.442.

• Jy wonder hoekom ek jou nie daarvan vertel het nie. Dit was egter nie my wens dat die stellings wyd gesirkuleer word nie. Slegs het ek beoog om dit aan 'n paar geleerdes voor te lê ter bespreking, en indien dit afgekeur sou word, te onderdruk, of indien jy daarby byval sou vind, dit deur hulle publikasies bekend te maak. Maar nou word hulle buitelands versprei en oral vertaal, wat ek nooit sou voorsien het nie, sodat dit my spyt dat ek aan hulle geboorte gegee het. Nié dat ek onwillig is om die waarheid manhaftig te beaam nie, want daar is niks wat ek meer hartlik begeer nie, maar omdat dit van min waarde is om die mense op hierdie wyse instruksie te gee. Tot op hede is ek nog onseker oor sekere punte, sou ander meer deeglik nagegaan het, en sekeres uitgelaat het as ek al hierdie dinge kon voorsien het.
  • Luther in skrywe op 5 Maart 1518 aan Christoph von Scheurl, rakende die 95 stellings

• As God nou terstond of op die laaste dag met ons Christene aldus sal praat: ‘Luister, jy is 'n Christen en jy het geweet dat die Jode my Seun en My openlik gelaster en gevloek het, nogtans het jy hulle ruimte en plek daarvoor gegee,’ sê my, wat sal ons daarop antwoord?
  • Omtrent die Jode en hulle leuens, 1543

• Niemand kan Virgilius se Bucolica begryp tensy hy al vyf jaar 'n veeherder is nie. Niemand kan Virgilius se Georgica begryp, tensy hy al vyf jaar 'n boer is nie. Niemand kan Cicero se Briewe begryp (of so leer ek), tensy hy hom al twintig jaar besighou met die sake van 'n prominente staat nie. Weet dat niemand hom grondig in die Heilige Skrifte kon verdiep het, tensy hy vir 'n honderd jaar lank kerke bestuur het met die profete, waaronder Elia en Elisa, Johannes die Doper, Christus en die apostels nie. Moenie hierdie goddelike Aeneis die stryd aansê nie; maar werp jou eerder neer en eerbiedig die grond wat dit betree. Ons is bedelaars: dit is waar. (Wir sein pettler. Hoc est verum.)
  • Luther se testament en laaste geskrewe woorde, uit 'n Engelse vertaling deur Kellermann, James A. "The Last Written Words of Luther: Holy Ponderings of the Reverend Father Doctor Martin Luther". 16 Februarie 1546.

Sonder bronne

• Hier staan ek; ek kan nie anders nie. God help my.